เรื่องที่ผมรู้สึกภูมิใจมากที่สุด
เรื่องที่ผมภูมิใจมากที่สุด คือ เ้รื่องที่ได้รับใช้ชาติ เพราะว่าเป็นโอกาสที่มีครั้งเดียวในชีวิต เลยรู้สึกว่ามันเป็นเรื่องที่น่าประทับใจเป็นอย่างมาก เพราะถือว่าครั้งหนึ่งในชีวิตเราได้ทำประโยชน์ให้กับกับแผ่นดินที่เราอาศัยอยู่และเป็นเกียรติแก่วงศ์ตระกูลอย่างมาก ยังจำได้ว่าตอนที่เข้าไปจับฉลาก ใบดำ ใบแดง นั่นรู้สึกอึดอัดมากรู้สึกว่าน่ากลัวและไม่อยากจะเป็นเพราะกลัวความลำบากแต่เมื่อเราได้เข้าไปสัมผัสชีวิตของทหารที่แท้จิงนั่นกลับสร้างความเป็นระเบียบวินัยให้แก่ตัวเอง ความอดทน ความสามัคคี ซึ่งการฝึกเหล่านี้เราต่างได้ประสบการณ์ชีวิตที่มากขึ้น ทำให้เราได้เปลี่ยนตัวเอง การเป็นทหารอาจจะไม่สบายแต่มันเป็นความภาคภูมิใจในเกียรติของหทาร และเมื่อผมฝึกฝนจนเสร็จเรียบร้อยแล้ว มันมีความรู้สึกว่าเราไปอยากจะออกไปที่นี้ มันคือความผูกพันธ์เหมือนบ้านหลังที่ 2 จริงๆ ตอนที่เราฝึกเสร็จและเริ่มเอ่ยคำลากลับหัวหน้านั่น ทุกคนเต็มไปด้วยอารมณ์ที่เสียใจและดีใจที่จะได้กลับบ้าน แต่ผมเชื่อว่า ทุกคนคงไม่อยากจะออกไปจากค่ายทหารแห่งนี้สักเท่าไหร เพราะความผูกพันธ์ทำให้ได้ใช้ชีวิตร่วมกันอยู่กันอย่างพี่น้อง เมื่อต้องเดินก้าวแรกออกมาจากค่ายผมก็รู้สึกน้ำตาไหลในทันที การรับใช้ชาติสอนผมให้รู้ถึงชีวิตของลูกผู้ชายที่แท้ว่าต้องกระทำตัวอย่างไรให้เป็นประโยชน์ต่อชาติ ศาสนา และครอบครัว ต่อไป
